Ang Katawhan

Pait naman kaayo kon ang katawhan ilogan og yuta, kawatan ka'g panahon tungod sa kolonisasyon, apan ang labing sakit kon ang katawhan hikawan sila sa ilang pagka-Katawhan o pagka nasod. Kon ang usa ka katawhan gihikawan og gahom sa ilang kabubut-on, kon dili na sila kabuot kon paunsa sila magkinabuhi, o kon paunsa sila gusto molambo, pagkapaita.

Katungod sa usa ka nasod kun katawhan ang iyang katungod sa pagbuot sa iyang kaugalingong kinabuhi, iyang kaugalingong pagpalambo. Hangtod gihupdtan pa sa usa ka
katawhang ang iyang kagawasan ug kabubut-on isip usa ka katawhan, buhi ang iyang paglaom, buhi ang iyang pagka-nasod. Kon nadagma man sila, makabarog pa. Kon napildi, makabangon pa. Makadesisyon pa sila kon diin sila paingon, gikan sa ilang kapildihan.

Apan kon mismo ang gahom sa pagbuot sa ilang kaugalingong katawhan, giilog na gikan kanila. Pastilan, wala nay labing pait.

Unsaon man aron maangkon balik sa katawhan ang iyang pagka-katawhan? Unsaon nila pag-angkon balik ang ilang kaugalingon? Mahikaw man tingali ang ilang katungod? Makawat ang ilang kusog isip usa ka katawhan? Mapilde man tingale, apan naa gihapon sa katawhan ang katakos sa pagbalik angkon sa ilang kaugalingon. Kay dili mawala ang maong hiyas sa ilang pagkakatawhan, gawas na lang tingali kon hingpit nang mapuo ang tibuok katawhan. Hangtod, naa pa sila, hangtod nga magkasinabot pa, hangtod nga mobati pagkatungod ug katungdanan alang sa ilang kaugalingon, maangkon pa nila balik ang unsay ila nga gahom o hiyas isip usa ka katawhan.